Reisverslag 8 augustus 2007
Dag 9
Ook vanochtend worden we weer gewekt door een scala aan geluiden:
Een draaiende betonmolen, tikkende hamers, jankende honden, kukelende hanen, langs denderende vrachtwagens en kinderen die wakker worden en er al uit willen.
Een wekker hebben we hier dus niet nodig en is dus nog niet uitgepakt.
Vandaag schijnt de zon weer en het belooft een warme dag te worden.
Vanochten moeten we helaas afscheid nemen van een van ons: JanJaap vertrekt weer naar Nederland, door omstandigheden konden zij niet als gezin mee, maar JanJaap is toch deze eerste week hier geweest.
Vanochtend is het mijn beurt om mee te doen met het kinderwerk, na de afwas proberen Inge-Marij en ik de kinderen bij elkaar te krijgen, maar dat valt niet mee, ze zijn juist met een leuk klusje bezig. De benedenverdieping is aan de beurt om gesaust en gelamineert te worden en de kamers moeten leeg gemaakt worden, in een van de kamers(degene die straks als kerkzaal gebruikt gaat worden) staan heel veel blikken verf en die moeten verhuist worden, en wel naar de zolder, de kids mogen dus de blikken verf naar buiten dragen en in een groot latexblik zetten die vervolgens door Marien en Wiem naar boven gehesen wordt. Na een halfuur besluiten we toch maar om de kids te laten komen en hun dit klusje later af te laten maken.
We beginnen met zingen en daarna gebed en daarna bijbelstudies over de verhalen van Noach die ze de afgelopen dagen hebben gehoord. Dan is het alweer tijd voor koffie, tijdends de koffie is Wiem ineens weer verdwenen, nu is dat niet ongewoon de laatste dagen, Wiem wordt tijdens de koffie en de maaltijden veel bezig gehouden door Cedo en Emanuel voor overleg, maar nu is het vreemd want Cedo en Emanuel zijn er niet.. Het blijkt dat Wiem vertrokken is met een Roma-man: Daniël, en een kruiwagen met blikken verf om uit te gaan delen aan de lokale bevolking. Uitdelen zegt u? Die waren toch voor het gebouw bedoeld? Ja dat dachten wij ook, we hebben bij al de grote blikken latex ook heel veel kleine blikken verf gekregen, wij dachten dat dit lak zou zijn, maar helaas het is beits, waar we dus niets mee kunnen. Na een uurtje komt Wiem terug met een lege kruiwagen, hij had heel wat huisjes gezien die wel een likje beits konden gebruiken.
Rene en Nienke hebben vandaag hun vrije dag en gaan een dagje uit, maar het lukt Rene maar moeilijk om weg te komen. Rene heeft de afgelopen dagen gestuckt en gaat het deze ochtend aan Daniël uitleggen zodat hij het kan afmaken, na de koffie lukt het Daniël alleen en kunnen Rene en Nienke toch nog van hun vrije dag genieten. Esther en Jacoline zijn beneden een kamer aan het sauzen, iets minder perzik dan de kleur van boven. Cees en Marien zijn aan het laminaat leggen.
Met de kinderen gaan we een mobiele maken, het is best veel knipwerk en de jongens zijn het al snel zat en gaan toch liever met de lego spelen in de voortent die inmiddels lekker begint op te warmen, maar blijkbaar hebben zij daar geen last van. Na de lunch gaan Jacoline en Esther boodschappen voor het avondeten doen en wij zetten voor de grotere kinderen het grote zwembad op en al snel zijn ze heerlijk in het water aan het spelen. Voor de 2 kleintjes Lois en Roald zetten we 1 klein badje op, we hebben er 2, maar zij kunnen wel samen in 1 badje, denken we... maar mis. Lois zit al heerlijk in het badje te spelen en de baby (zo noemt zij Roald steeds) mag er ook bij. We zetten Roald in het water en hij begint met een grote lach er lustig op los te spetteren, maar dat vindt Lois dus helemaal niets en begint te huilen, gelukkig stopt Roald even met spetteren en wordt Lois weer stil, maar o nee, Roald vond het een erg leuk spelletje en begint weer met spetteren, nu vindt Lois het te bar, ze gaat staan en huilt dat ze er uit wil, dus pakken we toch maar het 2e badje erbij en Lois mag daarin, en dat door die ‘baby’. Na een warme middag met veel watergespetter en waterballonnetjes dichtknopen komen Esther en Jacoline weer terug en beginnen met eten koken, halverwege het koken blijkt dat er inplaats van olijfolie (voor een griekse salade) zonnebloemolie is gekocht, dus ga ik samen met Roald er op uit om een fles olijfolie te kopen, dat is erg lastig, bijna niemand spreekt hier engels dus het is echt handen en voetenwerk, dus ga ik gewapend met een fles olijf-bak-en-braad op stap, in de 1e 3 winkels snappen ze na een tijdje wel wat ik bedoel, maar helaas geen olijfolie. In de 4e winkel gelukkig wel, maar nu blijkt dat ik 100 dinar te weinig bij me heb, ik gebaar dat ik geld ga halen en dan weer terug kom, ik krijg de fles mee, en ga 100 dinar halen.
Ik heb nu wel weer een mooie wandeling door het dorp gemaakt, er is veel te zien, de huizen zijn vervallen of half af, als je vluchtig kijkt lijken het leegstaande bouwvallen, maar als je toch beter kijkt wonen er toch mensen. Je ziet hier veel honden, ze zijn allemaal even mager.
Anja
